Ludzie Kongresu

Psychoterapeuta, coach, trener, doradca biznesu. Współtwórca i Dyrektor Instytutu Psychoimmunologii (IPSI) w Warszawie, który zajmuje się m.in. profilaktyką przeciążenia i wypalenia stresem. W swoich projektach szkoleniowych i terapeutycznych odwołuje się do koncepcji terapii integralnej, która oprócz psychiki bierze pod uwagę ciało, energię i duchowość człowieka.

Absolwent WSO im. gen. J. Bema w Toruniu (1996) oraz Akademii Obrony Narodowej (2004). W 2008 r. uzyskał stopień doktora nauk wojskowych w specjalności kierowanie organizacją oraz ukończył Kurs dla Oficerów Sztabowych Dowództw Brygad Międzynarodowych w Oberammergau. Sześć lat później uzyskał stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie nauk o obronności. W 2017 r. za osiągnięcia dydaktyczne otrzymał nagrodę Ministra Obrony Narodowej, a w roku 2021 został uhonorowany nagrodą Buzdygany 2020. W lipcu 2021 r. Prezydent RP nadał mu tytuł profesora nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie. W latach 1996–2001 pełnił stanowiska dowódcze i sztabowe w 3 Brygadzie Zmechanizowanej Legionów. Służbę kontynuował w Akademii Obrony Narodowej jako nauczyciel akademicki, gdzie był Kierownikiem Zakładu Taktyki Wojsk Lądowych oraz Prodziekanem Wydziału Wojskowego (2016–2018). Od 2018 roku pełni funkcję Prorektora Akademii Sztuki Wojennej do spraw dydaktycznych i jakości kształcenia. 

Wspólnie z mężem Tomaszem zainicjowała ogólnopolską akcję „Ratuj Maluchy”, ruch rodziców, który wpłynął w 2009 r. na odroczenie reformy obniżenia wieku szkolnego. 15 września tego roku Karolina Elbanowska w imieniu rodziców z akcji Ratuj Maluchy przedstawiła w sejmie obywatelski projekt ustawy oświatowej podpisany przez 347 tys. osób, poparty przez wszystkie kluby do dalszych prac. Założycielka Stowarzyszenie Rzecznik Praw Rodziców oraz Fundacji o tej samej nazwie, której jest prezesem. Publikuje m. in. w „Rzeczpospolitej” komentarze nt. polityki rodzinnej i edukacji. W 2009 wyróżniona za działalność społeczną przez Życie Warszawy tytułem Dama Stolicy. Germanistka, prywatnie mama piątki dzieci.

Psycholog, były Rektor SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Specjalizuje się w psychologii różnic indywidualnych, kształtowaniu się temperamentu w rozwoju człowieka, psychologii ekologicznej. Od 1991 do 2000 był redaktorem naczelnym „Studiów Psychologicznych”. Jest jednym z założycieli Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, przekształconej w SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny. Przez 20 lat pełnił funkcję rektora tej uczelni. Obecnie przewodniczy Radzie Powierniczej Uniwersytetu SWPS oraz Komisji ds. Odpowiedzialności i Komunikacji Społecznej KRASP.

Ekonomistka, ekspertka w zakresie polityki rozwojowej i innowacji. Minister Rozwoju w latach 2019–2020, wcześniej Minister Przedsiębiorczości i Technologii (2018–2019) oraz Wiceminister Rozwoju (2015–2018), odpowiedzialna za politykę innowacyjną, cyfryzację gospodarki oraz współpracę z sektorem startupów. Wiceprezes Rady Ministrów w 2020 roku. W latach 1999-2002 pracowała w Departamencie Spraw Zagranicznych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W 2009 r. została Kierownikiem Muzeum PRL-u w Krakowie. Absolwentka Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ otworzyła przewód doktorski. Jest stypendystką Uniwersytetu Oxford oraz programu American Council on Germany, Dräger Foundation, ZEIT-Stiftung Ebelin und Gerd Bucerius. Od 2003 r. związana z Wyższą Szkołą Europejską im. ks. J. Tischnera w Krakowie. Działaczka społeczna, autorka wielu publikacji naukowych. Była prezesem Fundacji Lepsza Polska.

Absolwent PWST w Warszawie (1964). Zadebiutował rolą łącznika Zefira w filmie Andrzeja Wajdy Kanał (1956).

Aktor scen warszawskich: Teatru Współczesnego (1964–1981), Teatru Polskiego (1981–1994), Teatru Narodowego (od 1997), a od 2003 dyrektor artystyczny tej sceny. Wykładowca w warszawskiej PWST, dziekan Wydziału Aktorskiego (1981–1987), rektor (1987–1993 oraz 1996–2002). Członek Rady ds. Kultury przy Prezydencie RP (1992–1993). W 1989 otrzymał tytuł profesora. Obecnie wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie. Pełnił w niej funkcję dziekana wydziału aktorskiego (1981–1987) i rektora (1987–1993 i 1996–2002). Za jego kadencji odbudowano Teatr Szkolny Collegium Nobilium i powołano Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych.

Od roku 2003 obejmuje stanowisko dyrektora artystycznego w Teatrze Narodowym.

Laureat m.in. Złotej Maski (1971), Złotego Ekranu (1978), nagrody ministra kultury i sztuki II stopnia (1989), nagrody im. Zelwerowicza (1994), Wielkiej Nagrody Aktorskiej w Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej; nagród na festiwalach: Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (1984, 1987, 1988), Opolskich Konfrontacji Teatralnych „Klasyka Polska” (1985), Grand Prix Kaliskich Spotkań Teatralnych (1994), Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora (nagroda im. Lidii Zamkow i Leszka Herdegena, 1999). Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2001).

Socjolożka, ekspertka do spraw mieszkaniowych. Członkini Zarządu PLZ Spółdzielni. Dyrektorka ds. protopii w CoopTech Hub, pierwszym w Polsce centrum technologii spółdzielczych, które stawia sobie za cel tworzenie wspólnoty opartej o zaufanie przez cyfrowy restart spółdzielczości i budowanie lokalnego ekosystemu współpracy. Członkini Rady Fundacji Rynku Najmu. Koordynowała prace nad przygotowaniem polityki mieszkaniowej i programu Mieszkania2030 dla m.st. Warszawy. W latach 2017‑2020 odpowiadała za temat innowacji mieszkaniowych w PFR Nieruchomości. Współautorka raportów CTH: „Spółdzielnia Równokręgi, czyli ekonomia troski w działaniu” (2023), „Spółdzielczy Plan Odbudowy” (2021) oraz „Spółdzielcza transformacja” i „Pakiet miejskiej odporności” (2022). Autorka książek: „Poza własnością. W stronę udanej polityki mieszkaniowej” (2020) oraz „Wychylone w przyszłość. Jak zmienić świat na lepsze” (2022). Współpracowniczka Fundacji A/typowi, działającej na rzecz neuroróżnorodności.

Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Miłośniczka języka polskiego z zacięciem publicystyczno­‑dziennikarskim. Była redaktorka studenckiej gazety internetowej „CDN”.