Ludzie Kongresu

Prof. dr hab. Andrzej Sadowski – socjolog, pracownik oraz wieloletni dyrektor Instytutu Socjologii i Kognitywistyki Uniwersytetu w Białymstoku. Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego. Dziekan Wydziału Historyczno­‑Socjologicznego Uniwersytetu w Białymstoku w latach 2005‑2012. Członek Komitetu Socjologii PAN na lata 2016‑2019. Redaktor naczelny naukowego półrocznika socjologicznego pt.: „Pogranicze. Studia Społeczne”. Zainteresowania naukowe: socjologia pogranicza, wielokulturowości, narodu i grup etnicznych, wsi i miasta.

Prof. Iwona Sagan – przewodnicząca dyscypliny Geografia Społeczno­‑Ekonomiczna i Gospodarka Przestrzenna na Uniwersytecie Gdańskim oraz koordynatorka Centrum Doskonałości – RECOURSE (Research and Education Centre of Excellence for Urban Socio­‑Economic Development). Kierowane przez nią Centrum jest ośrodkiem badań problemów rozwoju obszarów miejskich. Pełni funkcje m.in. członka Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, Wojewódzkiej Komisji Urbanistyczno­‑Architektonicznej, Miejskiej Komisji Urbanistyczno­‑Architektonicznej w Gdyni, Pomorskiego Forum Terytorialnego i szeregu innych organizacji miejskich i metropolitalnych.

Dyrektor Wydziału Strategii i Przedsiębiorczości Urzędu Miasta Lublin, adiunkt w Instytucie Rynków i Konkurencji Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie SGH w Warszawie. Ekspert i praktyk w zakresie rozwoju regionalnego i strategii miast oraz zarządzania strategicznego w biznesie międzynarodowym. Autor i współautor ponad 100 publikacji oraz kilkunastu książek. W latach 2014‑2016 członek Global Advisory Board w Center for Leadership and Management na amerykańskim Uniwersytecie Rutgersa. Współtwórca i wykonawca Strategii Lublin 2020 oraz Lublin 2030. Prezes Fundacji Lubelska Wyżyna Motoryzacyjna i Maszynowa.

Prof. dr hab. Andrzej Sakson – socjolog, zatrudniony na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM oraz w Instytucie Zachodnim w Poznaniu (w latach 2004‑2011 dyrektor). Zainteresowania badawcze: przemiany społeczne na Ziemiach Zachodnich i Północnych, stosunki polsko­‑niemieckie, mniejszości narodowe i etniczne, migracje. Najnowsze książki: „Od Kłajpedy do Olsztyna. Współcześni mieszkańcy byłych Prus Wschodnich: Kraj Kłajpedzki, Obwód Kaliningradzki, Warmia i Mazury” (2011, tłumaczenie niemieckie 2016); „Dziedzictwo Prus Wschodnich. Socjologiczne i historyczne studia o regionie” (2017).

W latach 1985‑2020 pełnił funkcję dyrektora technicznego w amerykańskim Instytucie Badawczo-Rozwojowym Energetyki (Electric Power Research Institute). Z EPRI związany od 1985 roku. Przedtem pełnił funkcję asystenta badawczego Forum Modelowania Energii na Uniwersytecie Stanforda. Absolwent kierunków związanych z inżynierią elektryczną i ekonomiczną na Politechnice Śląskiej oraz na Uniwersytecie Stanforda. Laureat nagrody EPRI Chauncey w latach 2002 i 2004. W 2000 roku za całokształt działalności uhonorowany nagrodą John Mungenast International Power Quality, ufundowaną przez gazety „Power Quality Magazine” oraz „The Financial Times”. Redaktor naczelny tygodnika NOT „Przegląd Techniczny – Innowacje” w latach 1979–1981.

Absolwent studiów magisterskich i doktoranckich Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 80-tych i 90-tych założył ośrodek psychoterapii (Laboratorium Psychoedukacji) i wydawnictwo (Jacek Santorski & Co). Aktualnie obie te firmy posiadają i prowadzą jego dawni wspólnicy.

Aktualnie Jacek Santorski jest współwłaścicielem Grupy Firm Doradczych VALUES oraz Laboratorium Psychologii Zdrowia - ośrodka superwizji i szkoleń dla lekarzy.

W 2010 r. rozpoczęła działalność Akademia Psychologii Przywództwa, autorski program Jacka Santorskiego i prof. Witolda Orłowskiego (projekt Values i Szkoły Biznesu Politechniki Warszawskiej).

W latach 2012–2014 był członkiem Rady Gospodarczej przy Prezesie Rady Ministrów.

Autor kilkunastu książek, jest wysoko cenionym mówcą i konsultantem, popularyzuje psychologię dobrego życia i zdrowego biznesu w prasie, radio oraz TV. Od kilkudziesięciu lat interesuje się filozofią Wschodu, sztukami walki, jogą i zen.

Adam Sawicki – w latach 2019‑2023 Przewodniczący Rady Nadzorczej, Justtag, w latach 2017-2019 był członkiem zarządu AmRest, w latach 2015-2017 pełnił funkcję Prezesa Zarządu T-Mobile Polska S.A., zaś w latach 2014-2015 był Dyrektorem Generalnym i Prezesem Zarządu Netia S.A. W latach 2011-2012 pracował na stanowisku Dyrektora Generalnego i Prezesa Zarządu Ruch Internet S.A., a od 2008 do 2011 roku był Prezesem Zarządu GTS Central Europe. Piastował także wysokie funkcje kierownicze w różnych spółkach grupy Telia (następnie TeliaSonera), zdobywając doświadczenie w Skandynawii, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Rosji, Polsce i na innych rynkach telekomunikacyjnych w Europie Centralnej. W tym czasie brał udział w wielu projektach, w tym obejmujących strategiczne przekształcenia operatorów, zarówno na rynku obsługi klientów biznesowych (B2B), jak i indywidualnych (B2C). Sawicki karierę zawodową i międzynarodową rozpoczynał w 1996 roku w Telia Swedtel, w Sztokholmie, jako Konsultant w Departamencie Rozwoju Biznesu.

Adam Sawicki jest absolwentem ekonomii i zarządzania Uniwersytetu Sztokholmskiego, ukończył także Program dla Dyrektorów Generalnych na Harvard Business School.

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, od wielu lat związany ze środowiskiem organizacji pozarządowych; członek wielu stowarzyszeń, trener, doradca, ekspert ds. organizacji pozarządowych i programów społecznych Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce, długoletni współpracownik instytutu Spraw Publicznych. Od lat zaangażowany w działania systemowe służące rozwojowi Trzeciego Sektora, a także współpracy organizacji pozarządowych z administracją publiczną i biznesem. Autor i współautor wielu publikacji dotyczących organizacji pozarządowych.

Ur. 1 maja 1963 roku w Gdyni w rodzinie kaszubskiej. Uczeń II LO w Gdańsku i absolwent Uniwersytetu Gdańskiego.

W czasie studiów związany z antykomunistycznym, prawicowym Ruchem Młodej Polski, szczególnie silnym w Trójmieście. Brał udział w strajkach: studenckim w maju 1988 r. i robotniczym w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1988 r. W tym samym czasie współorganizował katolicki Związek Akademicki „Verbum” w Gdańsku, zostając jego pierwszym prezesem. Od jesieni 1988 r. pracował też w kierownictwie Katolickiego Nurtu Stowarzyszeń Akademickich (KNSA), który skupiał legalizowane właśnie organizacje studenckie w całym kraju. Z ramienia KNSA wziął udział w obradach „okrągłego stołu” (luty-kwiecień 1989) w tzw. „podstoliku młodzieżowym”. W tym samym roku zatrudniony jako urzędnik działu szkoleń związkowych w Komisji Krajowej „Solidarności”, będąc też formalnym członkiem związku. Krótko należał do partii politycznych: w latach 1990-91 do Zjednoczenia Chrześcijańsko­‑Narodowego, a w latach 1991-93 do Koalicji Republikańskiej, a następnie Partii Konserwatywnej. Na początku 2010 roku współtworzył partię Polska Plus.

Od 1999 roku należy do Zrzeszenia Kaszubsko­‑Pomorskiego. Od 2007 roku jest członkiem Rady Naczelnej Zrzeszenia. W 2006 roku stworzył Oddział Warszawski ZK-P, którego jest wiceprzewodniczącym. Jest też wiceszefem Kaszubskiego Zespołu Parlamentarnego.

Od 1990 roku zajął się też dziennikarstwem. W latach 1990-91 byłem szefem działu politycznego i akademickiego katolickiego tygodnika „Młoda Polska”. Następnie pracował w „Panoramie” OTV Gdańsk i „Wiadomościach” TVP, pod koniec tego okresu pełniąc też funkcję szefa gdańskiej „Panoramy”. Od 1993 budował, a następnie kierował zespołem „Informacji” i publicystyki TV Polsat.

W 1998 r. objął funkcję rzecznika prasowego rządu Jerzego Buzka w randze podsekretarza stanu (wiceministra). W latach 1999-2005 był członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wybranym na 6-letnią kadencję przez Sejm RP.

W latach 2005-2007, 2015–2021 i 2021–2023 sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. We wrześniu 2010 roku przystąpił do partii Prawo i Sprawiedliwość. Jest członkiem PiS w Kole Gdynia.

Architekt i historyk sztuki, wieloletni Architekt Wojewódzki. Od 2021 r. Dyrektor Biura Rozwoju Miasta Rzeszowa. W latach 2002‑2006 Marszałek Małopolski a następnie Senator RP VII i VIII kadencji. Inicjator szeregu przedsięwzięć kulturalnych i budowy obiektów kultury na terenie Małopolski. Członek rad programowych szeregu muzeów i Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie. Laureat nagrody im. J. Regulskiego i Medalu Honorowego SARP. Autor kilku książek z zakresu architektury (m.in. „Architekci i historia” i „Forms Follow Freedom”). Członek SARP i Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Marta Siciarek – od 2007 roku zajmuje się tematyką integracji imigrantów, inkluzji i antydyskryminacji. W latach 2012‑2018 prowadziła Centrum Wsparcia Imigrantów i Imigrantek w Gdańsku, współkoordynowała gdański Model Integracji Imigrantów oraz metropolitalny Standard Minimum Integracji Imigrantów. W latach 2020‑2022 koordynatorka regionalnej polityki migracyjnej województwa pomorskiego. Od 2019 członkini zespołu praw człowieka na poziomie lokalnym przy Agencji Praw Podstawowych UE. Obecnie współtworzy Instytut Miast Praw Człowieka, który koordynuje m.in. ogólnopolski proces pt. „Systemowe podejście do włączenia społecznego w samorządzie” oraz projekt „Standardy równego traktowania m.st. Warszawy”. Z ramienia Biura Rozwoju Gospodarczego Urzędu m.st. Warszawy, współtworzy międzysektorowe partnerstwo i program dla osób dyskryminowanych na rynku pracy – „Inkluzywny Rynek Pracy”.

Zastępca dyrektora Biura Edukacji Urzędu m.st. Warszawy Nauczyciel, edukator, koordynator i trener wielu programów edukacyjnych. Jest autorem podręczników i pomocy dydaktycznych z zakresu przedsiębiorczości, geografii i stosunków międzynarodowych, a także publikacji edukacyjnych dotyczących zarządzania w oświacie, edukacji europejskiej, międzykulturowej, ekonomicznej i ekologicznej. Współautor podstaw programowych z zakresu edukacji europejskiej. Jest również twórcą programów współpracy polsko-niemieckiej, polsko-ukraińskiej, polsko-izraelskiej oraz w obszarze praw człowieka. Ukończył geografię ekonomiczną na Uniwersytecie Wrocławskim, a także studia podyplomowe z zakresu zarządzania w administracji publicznej w Akademii Leona Koźmińskiego i studia podyplomowe w zakresie ochrony i kształtowania środowiska na Uniwersytecie Warszawskim. Posiada certyfikaty z zakresu zarządzania, w tym zarządzania projektami w administracji publicznej, zarządzania placówką doskonalenia nauczycieli oraz zarządzania projektami unijnymi. Odbył W latach 1983-1997 był nauczycielem geografii w VI LO im. T. Reytana w Warszawie. Od 1990 do 1998 roku z ramienia Komitetu Obywatelskiego był radnym w podwarszawskiej gminie Piastów, sprawował m.in. funkcje zastępcy przewodniczącego rady gminy, członka zarządu miasta, przewodniczącego komisji oświaty. Od 1992 do 1997 pełnił funkcję doradcy metodycznego w warszawskiej placówce doskonalenia nauczycieli, a w 1998 roku został zastępcą dyrektora Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli (CODN). W latach 1999-2006 zajmował stanowisko dyrektora CODN. W latach 2007-2010 był zastępcą dyrektora Biura Edukacji Urzędu m.st. Warszawy. W latach 2010-2012 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Od 2012 r. ponownie objął funkcję zastępcy dyrektora Biura Edukacji Urzędu m.st. Warszawy, gdzie odpowiada m.in. za edukację pozaszkolną, współpracę z organizacjami pozarządowymi, doskonalenie nauczycieli, projekty unijne, współpracę międzynarodową, miejskie programy edukacyjne. Ma 56 lat, jest żonaty, ma dwóch synów. Uprawia kajakarstwo, ogród, edukację.

Z wykształcenia jest magistrem farmacji, absolwentką Akademii Medycznej w Gdańsku, studiów podyplomowych „Trening Kadr Menedżersko-Kierowniczych” na Politechnice Gdańskiej oraz studiów podyplomowych „Kierownik Projektów Unijnych” w Agencji Rozwoju Pomorza. Zawodowo pracuje na stanowisku regionalnego kierownika sprzedaży dużej firmy farmaceutycznej.

Od 1987 r. instruktorka Związku Harcerstwa Polskiego. Wieloletnia komendantka Hufca ZHP Gdańsk-Śródmieście, zastępczyni komendanta Chorągwi Gdańskiej, współtwórczyni Chorągwianej Szkoły Instruktorskiej. W latach 1997-2005 członkini Rady Naczelnej ZHP. Jako członkini komisji programowo – metodycznej Rady Naczelnej ZHP współtworzyła między innymi nowy system metodyczny ZHP oraz system stopni instruktorskich. Uczestniczyła w pracach zespołu opracowującego Strategię ZHP do roku 2009. Od 2009 jest członkinią Rady Działalności Pożytku Publicznego, która jest organem doradczym i opiniodawczym Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

W Głównej Kwaterze ZHP Druhna Naczelnik odpowiada za kontakty zewnętrzne i bieżące reprezentowanie ZHP wobec partnerów i instytucji państwowych. Druhna Naczelnik ZHP nadzoruje pracę Komisji Stopni Instruktorskich przy GK ZHP, Kapelana Naczelnego, radcy prawnego oraz Zespołu Metodycznego.

Socjolog, adiunkt i Prodziekan ds. Nauki na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Naukowo bada nowe media, mechanizmy uczestnictwa w kulturze, a także zajmuje się edukacją medialną czy socjologią internetu. Napisał kilka książek, m.in.: Religia a Internet (2010), Kultury prosumpcji (2012), Japonizacja (2014). Koordynował szereg projektów badawczych z grantów Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Można go znaleźć na stronie: piotrsiuda.com, jest autorem bloga: piotrsiuda.pl.

Wicedyrektor Zespołu Szkól Ponadgimnazjalnych im. J. Piłsudskiego w Zakliczynie, wychowawca wielu pokoleń młodzieży, polonistka specjalizującą się w edukacji regionalnej. Współautorka licznych projektów edukacyjnych, konkursów.

Jacek Skarbek – ukończył wydział prawa UG w czerwcu 1984 i rozpoczął pracę od stanowiska aplikanta sądowego, następnie asesora, sędziego sądu rejonowego i sędziego sądu wojewódzkiego (do 1993 r.). Następnie przez kolejne lata pełnił funkcje prezesa zarządów spółek przemysłu okrętowego, praktykując jednocześnie jako radca prawny. Od lat zasiada w radach nadzorczych różnych podmiotów gospodarczych. W roku 2004 w wyniku konkursu został Prezesem spółki Gdańska Infrastruktura Wodociągowo­‑Kanalizacyjna powołanej do życia przez miasto Gdańsk.

Marcin Skrzypek – działacz społeczno­‑kulturalny w Lublinie, pracownik lubelskiego Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” i muzyk folkowej Orkiestry św. Mikołaja. Z wykształcenia anglista. Z zamiłowania analityk kultury i publicysta. Ostatnio współautor aplikacji Lublina do tytułu ESK 2016 oraz Strategii Rozwoju Lublina 2020. Popularyzator kultury przestrzeni, partycypacji społecznej i tzw. kultury szerokiej (d.i.y, kultury niszowe itp.). Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Polski poseł i samorządowiec. W latach 2006–2018 wójt gminy Adamów.

Dr hab. Katarzyna Śledziewska, prof. UW – Dyrektor Zarządzająca DELab UW, Profesor na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi badania nad transformacją cyfrową firm i instytucji publicznych, skupiając się na przemianach pracy i kultury organizacyjnej, będących konsekwencją wprowadzania rozwiązań opartych na sztucznej inteligencji. W tym kontekście analizuje również zmiany zachodzące w gospodarce globalnej. Jako kontynuację naukowych zainteresowań nad globalizacją i regionalizmem, bada wpływ innowacji cyfrowych. Autorka licznych raportów i ekspertyz w obszarze cyfryzacji, współautorka książek Gospodarka cyfrowa. Jak nowe technologie zmieniają świat (WUW 2020) i The Economics of Digital Transformation. The Disruption of Markets, Production, Consumption, and Work (Routledge 2021).

Prof. dr hab. Przemysław Śleszyński – profesor Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, członek Komitetu Nauk Geograficznych PAN (sekretarz naukowy), Komitetu Nauk Demograficznych PAN, Komitetu Badań nad Migracjami PAN i Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. Członek Rządowej Rady Ludnościowej i Instytutu Pokolenia. Zajmuje się geografią społeczno­‑ekonomiczną i gospodarką przestrzenną, w tym strukturami przestrzennymi ludności i przedsiębiorstw, rozwojem miast i regionów, migracjami, geografią transportu, planowaniem przestrzennym, estetyką krajobrazu. Autor ponad 400 prac z tego zakresu. Koordynator i uczestnik kilkudziesięciu grantów i projektów, realizowanych dla instytucji międzynarodowych (m.in. programy ESPON) oraz centralnych i samorządowych podmiotów publicznych, w tym od ponad 15 lat koordynator rządowych raportów nt. stanu i zaawansowania prac planistycznych w gminach.

Profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Katedry Teorii Wychowania na Wydziale Nauk o Wychowaniu, a także profesor zwyczajny w Katedrze Podstaw Pedagogiki Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie; pedagog, przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, członek i ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej, wiceprzewodniczący Sekcji Nauk Humanistycznych i Społecznych Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Ostatnio wydał m.in.: Podstawowe problemy pedagogiki (2011); Klinika akademickiej pedagogiki (2011); Teoretyczne i empiryczne podstawy samowychowania (Kraków 2010); Myśleć jak pedagog (Gdańsk 2010); Pedagogika. Subdyscypliny i dziedziny wiedzy o edukacji, tom 1-4, (red. Gdańsk 2006-2010). Zainteresowania naukowe: pedagogika ogólna, filozoficzne i teoretyczne podstawy wychowania, pedagogika porównawcza, andragogika i pedagogika (wczesno)szkolna.

Blog: www.sliwerski-pedagog.blogspot.com

Dr hab. Anna Śliz – wieloletni pracownik naukowy w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Opolskiego. Główne pola naukowego zainteresowania to socjologia teoretyczna, socjologia konfliktów społecznych i etnicznych, socjologia grup etnicznych, zmiana i rozwój społeczny, zjawisko wielokulturowości we współczesnym świecie. Jest autorką i współautorką blisko 200 prac naukowych. Członek Korpusu Ekspertów Narodowego Centrum Nauki, Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

Ur. 11.01.1988r - wychowała się w Mściszewicach na Kaszubach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. W 2006 roku, razem z przyjaciółmi założyła kaszubski, rockowy  zespół The Rozmish, w którym przez kolejne 3 lata była wokalistką. W 2007 roku była Prezesem Klubu Studenckiego POMORANIA. Prowadzi Audycje Kaszubskie w Radiu Gdańsk. Laureatka Bursztynowego Mikrofonu.

 

Prof. Tadeusz Sławek – literaturoznawca, eseista, poeta, tłumacz. Były rektor Uniwersytetu Śląskiego. Członek Komitetu Nauk o Literaturze PAN, Prezydium Komitetu „Polska w Zjednoczonej Europie” PAN, Prezydium Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Laureat nagrody „Lux ex Silesia” (2002), Literackiej Nagrody „Solidarności” (2003) za całokształt twórczości.

Radny Miasta Gdańska w kadencji 2010‑2014, zawodowo prowadzi agencję interaktywną TRIGO, absolwent administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Od 2003 r. członek Stowarzyszenia „Młodzi Demokraci”, w latach 2008‑2009 Przewodniczący Koła Gdańskiego Stowarzyszenia oraz Przewodniczący Regionu Pomorskiego (2010–2012). Prywatnie miłośnik historii Gdańska, kolekcjoner gedanaliów, pasjonat socjologii i polityki miejskiej oraz aspektów informatyzacji administracji publicznej.

Prof. Waldemar Sługocki – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii. Absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktor habilitowany nauk społecznych, profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego. Ukończył podyplomowe studia z zakresu badań i analiz strategicznych w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Pracę zawodową rozpoczął w 1997 r. w Urzędzie Wojewódzkim w Zielonej Górze. W 1999 r. rozpoczął pracę w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Lubuskiego. W listopadzie 2008 roku objął stanowisko Dyrektora Departamentu Rozwoju Regionalnego i Planowania Przestrzennego, a następnie Dyrektora Departamentu Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Lubuskiego. W latach 2010‑2011 wiceminister rozwoju regionalnego. Od stycznia do listopada 2015 r. pełnił funkcję Sekretarza Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju. Poseł na Sejm VII, IX i X kadencji oraz senator IX kadencji. W Sejmie i Senacie współprzewodniczył pracom Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej. Pracował również w Komisji Gospodarki i Rozwoju.

Eugeniusz Smolar – ekspert w dziedzinie polityki międzynarodowej, b. prezes, obecnie analityk i członek Rady Centrum Stosunków Międzynarodowych. Więzień polityczny w PRL, na emigracji dziennikarz i dyrektor Sekcji Polskiej Serwisu Światowego BBC, współtwórca kwartalnika politycznego „Aneks” (1973‑1990) oraz Wydawnictwa Aneks. Współpracownik Komitetu Obrony Robotników i innych środowisk demokratycznej opozycji, NSZZ „Solidarność”, jak też podziemnych wydawnictw. Były przewodniczący Rady Forum Polsko­‑Czeskiego przy MSZ angażuje się w liczne formy dialogu z Niemcami, Rosjanami i Ukraińcami, w obronę praw człowieka oraz promocję demokracji.

Absolwentka geografii społeczno - ekonomicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego (praca magisterska: Dziedzictwo kulturowe Krakowa jako czynnik identyfikacji regionalnej w Małopolsce), studiów podyplomowych Zarządzanie na Wydziale Prawa i Administracji UJ oraz Studium Pedagogicznego UJ.

W 2003 roku obroniła z wyróżnieniem pracę doktorską na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego (praca doktorska: Przemysły kultury - wpływ na rozwój miast) i uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie zarządzanie. W czasie studiów doktoranckich stypendystka Ministra Edukacji, Kultury i Nauki Królestwa Niderlandów na Uniwersytecie Erasmusa w Rotterdamie. Od 1998 do 2007 r. pracownik naukowo - dydaktyczny w Instytucie Spraw Publicznych UJ. W tym czasie prowadziła zajęcia dydaktyczne m.in. z polityki regionalnej oraz zarządzania kulturą. Współautor Narodowej Strategii Rozwoju Kultury, autor licznych artykułów naukowych i ekspertyz z zakresu zarządzania kulturą i finansowania kultury ze środków europejskich m.in. Rola samorządów w realizacji zadań z obszaru kultury, Przemysły kultury - ekonomiczny wymiar kultury, Strategie rozwoju przemysłów kultury w miastach, Finansowanie kultury ze środków Unii Europejskiej, Wpływ kultury na rozwój miast.

W latach 2003-2004 kierownik zespołu ds. funduszy strukturalnych i strategii kultury w Narodowym Centrum Kultury oraz pełnomocnik Ministra Kultury ds. Narodowych Programów Kultury. Od 2004 r. pracownik Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, najpierw jako Dyrektor Departamentu Współpracy z Samorządami, potem Departamentu Strategii Kultury, Spraw Europejskich i Funduszy Europejskich. W tym czasie odpowiadała m.in. za wdrażanie funduszy strukturalnych UE oraz Mechanizmu Finansowego EOG i Norweskiego Mechanizmu Finansowego, sprawy europejskie, promocję kultury polskiej za granicą oraz wdrażanie Narodowej Strategii Rozwoju Kultury.  Od 2008 do 2015 roku Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Obecnie zajmuje stanowisko dyrektora Departamentu Funduszy Europejskich w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Marzena Sobczak – Dyrektor Departamentu Środowiska i Rolnictwa Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego. W latach 2013‑2018 Członek Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Wcześniej pracowała m.in. w Zarządzie Melioracji i Urządzeń Wodnych Województwa Pomorskiego w Gdańsku oraz w Regionalnym Zarządzie Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Absolwentka Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej.

Menedżer kultury, wykładowca akademicki, dziennikarz, urzędnik państwowy. Od 2008 roku zastępca dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza. Doktor filozofii nauk przyrodniczych. Pracę w administracji publicznej rozpoczął w 1993r. jako wicedyrektor Departamentu Upowszechniania Kultury w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Następnie specjalizował się w zarządzaniu instytucjami kultury. Dwukrotnie pełnił funkcję dyrektora generalnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, był pierwszym zastępcą dyrektora Teatru Wielkiego Opery Narodowej, pełnił też rolę zastępcy dyrektora Muzeum Pałacu w Wilanowie. Odznaczony Brązowym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Specjalista z zakresu ekonomii społecznej, rozwoju społeczności lokalnych i rozwoju regionalnego, w praktyce i w teorii zajmuje się zarządzaniem zmianą gospodarczą oraz badaniami i ewaluacjami. Współinicjator kilkudziesięciu projektów rozwojowych w Polsce, Niemczech i na Ukrainie m. in. Pracy w Posagu, wdrażania partnerstwa w Polsce i na Ukrainie, Targów Ekonomii Społecznej w Nowym Warpnie.

Autor i współautor kilkudziesięciu artykułów i publikacji nt. ekonomii społecznej, rozwoju lokalnego i zarządzania zmianą społeczną i gospodarczą oraz partnerstwa. Członek Podkomitetu monitorującego POKL w WZP oraz Zespołu ds. rozwiązań systemowych w zakresie ekonomii społecznej powołanego przez Prezesa Rady Ministrów, członek zespołu Koordynującego ds. Planu działań na rzecz rozwoju, promocji i upowszechnienia ekonomii społecznej w woj. zachodniopomorskim, Prezes Centrum Rozwoju Społeczno-Gospodarczego sp. z o.o. oraz wiceprezes Stowarzyszenia Czas Przestrzeń Tożsamość.

Dr Andrzej Soldaty – Dyrektor Centrum Przemysłu 4.0 Politechniki Śląskiej (od 2021 r.). W latach 2021⁠–⁠2020 był Prezesem Zarządu Fundacji Platforma Przemysłu Przyszłości, a w latach 2016⁠–⁠2019 pełnił rolę eksperta w Zespole ds. Transformacji Przemysłowej utworzonym w Ministerstwie Rozwoju, kierując projektem powołania powyższej Platformy. W 2016 r. utworzył „Inicjatywę dla Polskiego Przemysłu 4.0” – ruch społeczny skupiający przedstawicieli przemysłu, biznesu i nauki, inicjujący, wspomagający i prowadzący działania na rzecz transformacji krajowego sektora przemysłowego. Zawodowo przez ponad 30 lat związany z obszarem automatyzacji przemysłu, w tym jako Prezes Zarządu firmy Festo (w l. 2010⁠–⁠2015). Posiada wykształcenie techniczne w zakresie mechaniki i automatyki, ukończył też studia doktoranckie w zakresie ekonomii w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN.

Polski biznesmen i kierowca rajdowy. Dwukrotny wicemistrz Europy (2008 i 2009), dwukrotny wicemistrz Polski (2006 i 2010), dwukrotny II wicemistrz Europy (2006 i 2010), dwukrotny II wicemistrz Polski (2004 i 2005).

Dr inż. Urszula Sołtysiak – współtwórczyni ruchu rolnictwa ekologicznego w Polsce, który w 1989 r. zarejestrował się jako Stowarzyszenie Producentów Żywności Metodami Ekologicznymi EKOLAND. Działając przez kilka kadencji w różnych organach Międzynarodowej Federacji Rolnictwa Ekologicznego IFOAM, pracowała na rzecz wdrożenia w Polsce kryteriów produkcji ekologicznej zgodnych ze standardami międzynarodowymi. Przez 20 lat kierowała jednostką certyfikującą AGRO BIO TEST – pierwszą w kraju (od 1996) niezależną organizacją certyfikującą produkcję ekologiczną. Wykładowca akademicki w SSGW w Warszawie. Autorka ponad 130 publikacji na temat ekologicznego rolnictwa i produkcji żywności. Obecnie prowadzi doradztwo w zakresie podejmowania produkcji ekologicznej w rolnictwie i przetwórstwie. Jest rzecznikiem Polskiej Izby Żywności Ekologicznej.

Pierwszy Polak, który indywidualnie zwyciężył w Rajdzie Dakar, wcześniej trzykrotnie  stając na podium tej legendarnej rywalizacji. Quadowiec z Krakowa jest również czterokrotnym zdobywcą Pucharu Świata FIM (2010, 2013, 2014, 2015) oraz kapitanem Poland National Team – reprezentacji Polski w rajdach terenowych.

„SuperSonik”, jak zwykli nazywać go kibice, to również przedsiębiorca oraz filantrop, który od ponad 20 lat wspiera Stowarzyszenie Siemacha. Jest również organizatorem corocznej akcji „Czyste Tatry” i prezesem Stowarzyszenia „Czysta Polska”.

Materialistyczno-dialektyczny teoretyk kultury, doktor socjologii, doktor habilitowany kulturoznawstwa. Studiował filologię polską, filozofię i psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz na Uniwersytecie Paris 8 w Saint-Denis. Współtwórca Fundacji Korporacja Ha!art i redaktor serii „Linia Radykalna” w wydawnictwie o tej samej nazwie. Współzałożyciel Spółdzielni Goldex Poldex. Od roku 2009 aktywnie związany z Wolnym Uniwersytetem Warszawy. Wydał zbiór esejów Sezon w tatrze lalek (2003) oraz monografie: Ciesz się, późny wnuku! Kolonializm, globalizacja i demokracja radykalna (2007) i Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą (2011). Opublikował ok. 100 tekstów w kraju i za granicą. Pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, następnie studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego i teologię w Gdańskim Instytucie Teologii Katolickiej. Pracował jako asystent na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego oraz katecheta. W 1994 został członkiem zarządu regionu NSZZ "Solidarność".

W 1997 pełnił funkcję wiceprezydenta Gdańska. W rządzie Jerzego Buzka zajmował stanowisko wojewody gdańskiego, a następnie pomorskiego. W 2001 wrócił do pracy naukowej, w 2006 obronił na UG doktorat. Pracuje także w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej.

Należał do Ruchu Społecznego AWS, w latach 2002–2006 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości zasiadał w radzie miasta Gdańska. Jest prezesem Związku Miast Nadwiślańskich.

Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem KEN, Złotym Medalem "Za Zasługi dla Obronności Kraju", Komandorią Missio Reconciliationis i Prywatnym Orderem Świętego Stanisława III klasy.

Założyciel i prezes grupy kapitałowej Remontowa Holding i autor jej globalnego sukcesu. Związany z polskim przemysłem okrętowym od 1972. W latach 1989‒2009 jako prezes zarządu Gdańskiej Stoczni „Remontowa” im. J. Piłsudskiego SA dokonał jej restrukturyzacji i przekształcenia w grupę stoczniową. Od 2009 przewodniczący jej Rady Nadzorczej. Prezes m.in. Związku Pracodawców Forum Okrętowe (2003‒2011) i Gdańskiego Klubu Biznesu (2004‒2006). Laureat licznych wyróżnień (m.in. Menedżer Roku Dziennika Bałtyckiego), nagród (Nagroda Prezydenta RP w konkursie „Pracodawca Przyjazny Pracownikom”, Nagroda dla najbardziej efektywnego pomorskiego pracodawcy ) i odznaczeń (Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju przemysłu stoczniowego). W latach 2011 - 2020 prezes zarządu Remontowa Holding SA.

Od stycznia 2018 roku pełni funkcję członka zarządu Murapol S.A., odpowiedzialnego za obszar komunikacji strategicznej i relacji inwestorskich. W 2019 roku została powołana do pełnienia funkcji wiceprezesa zarządu Murapol Real Estate S.A.

W latach 2009–2017 Prezes zarządu Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (KDPW) oraz KDPW_CCP.

Absolwentka Szkoły Głównej Handlowej, w której uzyskała stopień doktora nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu. Od 2009 r. Prezes KDPW, a od roku 2011 także Prezes izby rozliczeniowej KDPW_CCP.

W latach 2001-2009 pracowała na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, jako Doradca Zarządu Giełdy, a następnie Dyrektor Biura Komunikacji Marketingowej.

Od października 2011 r. Iwona Sroka pełni funkcję Wiceprezydenta Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej. Członek Rady Dyrektorów Europejskiego Stowarzyszenia Centralnych Depozytów Papierów Wartościowych (ECSDA), Rady ds. Systemu Płatniczego przy NBP.

Obecnie jest adiunktem w Katedrze Gospodarki Narodowej na Wydziale Zarządzania UW.

Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego. Członek Zarządu Kulczyk Investments. Ekspert w dziedzinie komunikacji korporacyjnej i rynku mediów. Wieloletni dziennikarz oraz redaktor naczelny wiodących polskich gazet gospodarczych, m.in. Gazety Prawnej, Pulsu Biznesu, tygodnika Newsweek Polska; współtworzył rynek nowoczesnych mediów biznesowych w Polsce.

Urszula Sroka – dyrektor Zakładu Aktywności Zawodowej (ZAZ) w Juchowie. Pedagog z wykształcenia, społecznik z wyboru i zainteresowania tematami społecznymi. Od 2003 r. zaangażowana w rozwijanie trzeciego sektora, współtworzyła Stowarzyszenie „ATUT” w Szczecinku. Pomysłodawczyni i realizatorka projektów aktywizujących środowisko osób z niepełnosprawnościami. Od 2010 roku pracownik Fundacji im. Stanisława Karłowskiego w Juchowie, gdzie jest odpowiedzialna za działania Fundacji na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Stworzyła i prowadzi rolniczo produkcyjny zakład dla osób z niepełnosprawnościami. Obecnie aktywnie zabiega o budowę domu z mieszkaniami wspomaganymi dla pracowników ZAZ.

Jan Filip Staniłko – ekspert w dziedzinie zarządzania rozwojem nowych produktów i strategii firm technologicznych. Były Dyrektor w Ministerstwie Rozwoju i Technologii (Departamentu Innowacji) oraz w Vigo Photonics SA i NASK PIB. Absolwent studiów doktoranckich z nauk ekonomicznych na Akademii Leona Koźmińskiego. Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Socjolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Wyższej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu, publicystka.

W 1965 ukończyła studia w Sekcji Socjologicznej Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego. Po ukończeniu studiów pracowała w Instytucie Socjologii UW. Należała do grona młodych asystentów (obok m.in. Waldemara Kuczyńskiego, Marcina Króla, Andrzeja Mencwela czy Aleksandra Smolara), którzy wspólnie z cenionymi profesorami (S.in. Zygmuntem Baumanem, Włodzimierzem Brusem, Leszkiem Kołakowskim, Tadeuszem Kotarbińskim czy Marią Ossowską) oraz aktywnymi politycznie studentami (tzw. „komandosami”, m.in. Sewerynem Blumsztajnem, Teresą Bogucką, Janem Lityńskim, Adamem Michnikiem i Henrykiem Szlajferem) organizowali intelektualne życie polityczne na Uniwersytecie Warszawskim w postaci odbywających się często w warunkach konspiracyjnych spotkań dyskusyjnych i seminariów. W ramach tak zorganizowanego środowiska uczestniczyła w wydarzeniach marcowych w 1968. Za udział w protestach studenckich spotkały ją represje w postaci zwolnienia z pracy na Uniwersytecie oraz siedmiomiesięcznego aresztu.

Po zwolnieniu z pracy kontynuowała działalność naukową. Pracę doktorską zaczęła pisać jeszcze w czasie aresztowania, a obroniła ją pracując jako nauczycielka w szkole pielęgniarskiej. Do pracy w Instytucie Socjologii przywrócono ją dopiero w 1981. Wcześniej, w sierpniu 1980 została zaproszona przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy w Gdańsku do udziału w negocjacjach ze stroną rządową. Weszła w skład Komisji Ekspertów MKS. Po zawarciu porozumień sierpniowych i utworzeniu NSZZ „Solidarność” doradzała związkowcom. Po wprowadzeniu stanu wojennego wykładała we Wszechnicy Solidarności i publikowała w prasie podziemnej. Pokłosiem jej doświadczenia w „Solidarności” stała się wydana po angielsku książka o samoograniczającej się rewolucji, która dopiero w roku 2011 zostanie wydana w języku polskim

Obecnie wykłada na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego (gdzie pracuje w Zakładzie Socjologii Pracy i Organizacji Instytutu Socjologii) oraz w Wyższej Szkole Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu (jest pracownikiem Zakładu Studiów Politycznych na Wydziale Studiów Politycznych tej uczelni). Pracuje w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, zasiada w Komitecie Socjologii PAN. Wykładała też w wielu uniwersytetach zagranicznych, m.in. w UCLA, na Uniwersytecie Harvarda, Uniwersytecie Michigan, a także w Chinach, Japonii i Tajwanie. Była też stypendystką w Wilson Center w Waszyngtonie.

Zajmuje się głównie szeroko pojętą socjologią polityki, a także socjologią ekonomiczną i socjologią organizacji. W sferze jej zainteresowań znajdują się problemy transformacji politycznej, gospodarczej i społecznej w Polsce oraz Europie Środkowej i Wschodniej, teorii realnego socjalizmu i postkomunizmu, a także globalizacji.

W 2004 otrzymała Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (tzw. „polskiego Nobla”) w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych za badania nad procesem transformacji Polski i świata.

31 sierpnia 2006 r. została odznaczona przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dr Piotr Stankiewicz jest pisarzem i filozofem. Autor "Sztuki życia według stoików" (a także strony na Facebooku pod tym samym tytułem) oraz "21 polskich grzechów głównych". Prowadzi blog "Myślnik Stankiewicza". Członek międzynarodowego zespołu "Modern Stoicism".

Socjolog, adiunkt w Zakładzie Interesów Grupowych w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zajmuje się konfliktami związanymi z energetyką (głównie jądrową i gazem łupkowym). Współpracuje z władzami publicznymi i inwestorami przy realizacji programów dialogowych z interesariuszami. Był ekspertem ds. energetyki w Gdańskim Parku Naukowo-Technologicznym, sekretarzem Forum Dialogu i Współpracy Województwa Pomorskiego „Energia i Samorządność, obecnie jest doradcą ds. dialogu Pełnomocnika Marszałka Województwa Pomorskiego ds. Gazu Łupkowego i współpracownikiem programu „Razem o Łupkach”.

Krzysztof Staszewski – z wykształcenia historyk. Własną działalność gospodarczą założył już w 1991 roku. Członek Rad Nadzorczych, m.in. Rzeszowskiej Agencji Rozwoju Regionalnego, Parku Przemysłowego „Stare Miasto” w Leżajsku, Podkarpackiego Funduszu Poręczeń Kredytowych. W swojej karierze zajmował się Funduszami Unijnymi na Uniwersytecie Rzeszowskim oraz Stowarzyszeniu „PRO CARPATHIA”, w którym pełnił również funkcję Prezesa Zarządu. Pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu w Rzeszowskiej Agencji Rozwoju Regionalnego oraz Prezesa Zarządu w Podkarpackim Funduszu Poręczeń Kredytowych. W 2017 roku objął stanowisko Prezesa Zarządu w Podkarpackim Funduszu Rozwoju w Rzeszowie. Ukończył również studia podyplomowe na kierunku bankowość na SGH.

Prof. Mirosław Stec – emerytowany profesor doktor habilitowany nauk prawnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalista w zakresie ustrojowego prawa administracyjnego, w tym prawa samorządu terytorialnego oraz prawa handlowego, wieloletni kierownik Katedry Prawa Samorządu Terytorialnego na Wydziale Prawa i Administracji UJ. Od 1990 r. aktywny uczestnik przemian w sferze administracji publicznej, sprawujący odpowiedzialne w niej funkcje (wiceminister w URM w rządzie Hanny Suchockiej odpowiedzialny za administrację publiczną i samorząd terytorialny, Przewodniczący Rady Służby Cywilnej, członek Kolegium NIK, Przewodniczący Rady Legislacyjnej, Przewodniczący Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej), współtwórca terytorialnej reformy ustrojowej kraju z 1998 r. Autor kilku monografii i kilkudziesięciu artykułów stanowiących teoretyczną podbudowę wprowadzanych pod koniec XX w. reform ustrojowych lub mających na celu wykładnię uchwalonych przepisów.

Prof. Jerzy Stelmach jest prawnikiem, filozofem, profesorem zwyczajnym, kierownikiem Katedry Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor około 200 publikacji, w tym 20 książek.

Prof. Jerzy Stępień – Przewodniczący Rady Fundatorów FRDL. Senator I i II kadencji; Generalny Komisarz Wyborczy (1990‑94); przewodniczący rządowych zespołów ds. reform administracyjnych (1991‑94); podsekretarz stanu w MSWiA (1997‑99), sędzia Trybunału Konstytucyjnego (1998‑2008), a w latach 2006‑2008 Prezes TK. Dyrektor Instytutu Przestrzeni Obywatelskiej i Polityki Społecznej Uczelni Łazarskiego (od 2008); współautor reform administracyjnych w latach 1989‑1999; organizator pierwszych w Polsce studiów Master in Public Administration w Uczelni Łazarskiego (od 2010). Członek Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego.

Psycholog, doradca. Wykładał w Akademii Ignatianum w Krakowie. Jest członkiem International Association for Economic Participation.

Był doradcą NSZZ „Solidarność” oraz Katolickiego Instytutu Zarządzania. Pracował dla wielu organizacji, w tym dla dużych korporacji takich jak Siemens, BASF, BP Polska i organizacji pozarządowych jak Towarzystwo Pomocy Świętego Brata Alberta, Federacja Polskich Banków Żywności. Był inicjatorem badań przedsiębiorstw pod kątem respektowania godności pracowników – Firma Przychylna Ludziom – organizowanych przez NSZZ „Solidarność” w latach 1999-2001. Opracował system kształcenia działaczy związków zawodowych w zakresie podstaw biznesu wykorzystywany przez NSZZ „Solidarność”. W 2003 zainicjował konkurs Lider Zarządzania CXO, wyłaniający najlepsze przedsiębiorstwa rozwijające się w sposób zrównoważony. Wraz z kierowanym przez siebie zespołem, na zlecenie Fundacji im. Stefana Batorego zbudował narzędzie diagnozy dojrzałości organizacji pozarządowych – Non-Profit Index (www.nonprofitindex.org), którym zbadanych zostało ponad 20 organizacji non-profit w Polsce.

W ramach profesjonalizacji zarządzania w organizacjach pozarządowych, napisał podręcznik „Zarządzanie dobrami”. Jest twórcą koncepcji diagnozy organizacji opartej na standardach normatywnych „zdrowia organizacji”, analogicznych do diagnozy lekarskiej, czego dotyczyła jego praca habilitacyjna pt „Patologie organizacyjne – diagnoza i interwencja”. Od wielu lat wprowadza systemy kształcenia mające na celu upodmiotowić studentów i zachęcić ich do współtworzenia programu studiów. W Instytucie Psychologii uruchomił kilka symulacji edukacyjnych, w których studenci uczą się zarządzania, kierując swoją studencką firmą. Ostatnio pracuje nad psychologiczną teorią uczestnictwa, będącą kontynuacją filozoficznej teorii uczestnictwa Karola Wojtyły. Uważa, że rozwiązanie wielu problemów człowieka może dać jedynie ujęcie transdyscyplinarne, postulowane w nowej dziedzinie badań – personalistyce. Współpracuje z Saint Mary's University w Halifax w Kanadzie, gdzie uczestniczy w programie budowy systemu eksperckiego do autodiagnozy spółdzielni w zakresie zarządzania (coop.oindex.eu).

W roku 2008, razem z Piotrem Prokopowiczem i Grzegorzem Żmudą, wydał książkę „Pełna partycypacja w zarządzaniu. Tajemnica sukcesu największych eksperymentów menedżerskich świata”, opisującą autorską koncepcję uczestnictwa pracowników we wszystkich aspektach zarządzania organizacją. Więcej informacji na blogu myindex.stocki.org/pl/.

Prezes Zarządu MC² Innovations – grupy startupów informatycznych. Z wykształcenia prawnik, w latach 2006-2012 regulator rynku telekomunikacyjnego; przeprowadziła rynek od monopolu do pełnej konkurencji oraz przygotowała pierwszą ustawę kompleksowo ułatwiającą inwestycje szerokopasmowe w telekomunikacji. W latach 2015-2018 Minister Cyfryzacji, twórca Strategii Informatyzacji Państwa – Planu Działań Ministra Cyfryzacji oraz inicjator projektów w zakresie cyfryzacji państwa w obszarze cyfrowej tożsamości (takich jak profil zaufany logowany przez bankowość elektroniczną, podpis zaufany, mObywatel). Członkini Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Niezależny ewaluator, zajmujący się głównie tematyką rynku pracy, edukacji, integracji społecznej i trzeciego sektora. Posiada szerokie, wieloletnie doświadczenie badawcze, zdobyte w Coffey International Development (Senior Manager Evaluation and Research) i PSDB (dyrektor ds. badań). Przez wiele lat pracował również w administracji publicznej. W latach 2004-2008 zajmował stanowisko Zastępcy Dyrektora Departamentu Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym w Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Jest absolwentem Polityki Społecznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorem licznych publikacji. Jest również współpracownikiem i ekspertem licznych instytucji, takich jak: Collegium Civitas, UNDP, OECD, KSAP, MPiPS, MRR, Fundacja Batorego itd.

Elian Strugała – absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Niezależny koneser kultury i mediów również z aspiracjami twórczymi.

Mieczysław Struk – Marszałek Województwa Pomorskiego od 2010 roku. Absolwent Wydziału Turystyki i Rekreacji Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Ukończył podyplomowe studia organizacji i zarządzania oraz integracji europejskiej na Uniwersytecie Gdańskim, a także trzyletnie studia doktoranckie na Wydziale Zarządzania i Ekonomiki Usług Uniwersytetu Szczecińskiego. Od 1990 roku przez 12 lat był burmistrzem Jastarni, a od 1998 roku jest radnym Sejmiku Województwa Pomorskiego.

Adam Struzik – lekarz, samorządowiec i społecznik, parlamentarzysta, polityk. Wieloletni członek Komitetu Regionów i jego prezydium. Animator współpracy kulturalnej, naukowej i biznesowej. Inicjator projektów i programów związanych m.in. ze zwiększeniem innowacyjności i konkurencyjności gospodarki regionu, e‑rozwojem, bezpieczeństwem. Angażuje się w sprawy regionu, jego zrównoważony oraz dynamiczny, wieloaspektowy rozwój, dba o efektywną strategię prorozwojową oraz budowanie społeczeństwa informacyjnego, obywatelskiego. Promuje ideę samorządności, stawia na współpracę, kształtując społeczną kreatywność oraz lokalne partnerstwo w myśl zasady rzetelne informowanie – otwarte słuchanie. Od grudnia 2001 r. nieprzerwanie pełni funkcję Marszałka Województwa Mazowieckiego. Za swoją działalność wyróżniony wieloma odznaczeniami. Dwukrotnie wybrany najlepszym marszałkiem w ogólnopolskim plebiscycie organizowanym przez serwis PortalSamorzadowy.pl. Honorowy obywatel wielu mazowieckich miast i gmin.

Lider programu Szkoła Ucząca się (SUS), prowadzonego od 2000 roku przez CEO i Polsko-Amerykańską Fundację Wolności. 

Doktor nauk pedagogicznych, trener i superwizor treningu grupowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego (PTP).  W latach 1980–89 kierował przedszkolem i Ośrodkiem Rozwoju Umiejętności Wychowawczych przy PTP. W latach 1989–1994 był dyrektorem Departamentu Kształcenia i Doskonalenia Nauczycieli w Ministerstwie Edukacji Narodowej i dyrektorem polsko-amerykańskiego programu Edukacja Obywatelska w Społeczeństwie Demokratycznym. Od 1996 r. członek międzynarodowego stowarzyszenia Ashoka International.

W 2002 r. na Światowym Forum Ekonomicznym nagrodzony przez Schwab Foundation for Social Entrepreneurship tytułem „Wybitny Innowator Społeczny". W 2006 r. został pierwszym laureatem Penn Kemble Award za wybitny wkład w edukację dla demokracji.

W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitny wkład w budowanie społeczeństwa obywatelskiego w Polsce po 1989 r.

Polski aktor filmowy i teatralny, pedagog, profesor sztuki oraz reżyser, laureat wielu nagród i wyróżnień.

Polski prawnik, bankowiec, w latach 1991–2003 prezes Banku Handlowego, w latach 2003–2006 prezes Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń, od 2010 prezes BRE Banku, po zmianie nazwy − mBanku.

Cezary Stypułkowski studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk prawnych. W późnych latach osiemdziesiątych jako stypendysta Fullbrighta studiował na Business School uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Przez trzynaście lat kierował zarządem Banku Handlowego S.A. .W tym okresie, wraz z zespołem, przekształcił tę instytucję w lidera bankowości korporacyjnej i inwestycyjnej w Polsce, wprowadzając bank z sukcesem na giełdę.

W 2003 r. został powołany na stanowisko prezesa zarządu Grupy PZU. Wraz ze swoimi współpracownikami przez trzy lata skutecznie zarządzał tą organizacją, czego efektem było potrojenie jej wyniku netto oraz wyceny. W 2006 r. został Dyrektorem Zarządzającym banku inwestycyjnego J.P. Morgan na Europę Środkową i Wschodnią.

Cezary Stypułkowski był też członkiem Międzynarodowej Rady Doradczej Zarządu Deutsche Banku, Międzynarodowej Rady Doradczej INSEAD, członkiem rady Międzynarodowego Instytutu Finansów w Waszyngtonie, oraz członkiem Geneva Association.

Koordynator Instytutu Studiów Zaawansowanych. Absolwent Kolegium MISH UW, politolog i publicysta. Zajmuje się m.in. ideologią polskiej opozycji demokratycznej, polityką rosyjską i niemiecką, a także myślą polityczną Carla Schmitta, Chantal Mouffe i Borysa Kagarlickiego. Tłumacz z języka angielskiego i niemieckiego (m.in. "Społeczeństwo otwarte i państwo dobrobytu Castellsa i Himanena", "Wojny klimatyczne Haralda Welzera"). Publikuje w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, pisał felietony dla Wirtualnej Polski, a w audycji Kazimiery Szczuki w Roxy FM spełniał się jako DJ radiowy. Publicysta „Krytyki Politycznej”. Redaktor pism politycznych Jacka Kuronia i Stanisława Brzozowskiego. W 2012 przebywał na stypendium Krytyki Politycznej w Yale University.

Od 2018 r. Prezydent Wrocławia. Wcześniej w latach 2011‑2018 Dyrektor Departamentu Spraw Społecznych Urzędu Miasta Wrocławia, a w latach 2007‑2011 – Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we Wrocławiu. Absolwent socjologii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, doktorant Kolegium Społeczno­‑Ekonomicznego Szkoły Głównej Handlowej, wykładowca w Szkole Głównej Pedagogicznej w Warszawie.

Polski ekonomista i geograf, profesor nauk ekonomicznych, specjalista w zakresie polityki lokalnej i finansów samorządowych, od 2010 do 2015 doradca społeczny prezydenta RP.

Dr Stanisław Świtek – adiunkt w Katedrze Agronomii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Od urodzenia związany ze wsią i rolnictwem. Interesuje się zmianami zachodzącymi w krajobrazie rolniczym. Prowadzi zajęcia związane z ochroną przyrody, agroekologią, technologią upraw rolniczych. Miłośnik ptaków i majsterkowania.

Profesor zwyczajny w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w latach 2008–2016 dziekan Wydziału Humanistycznego UMK. Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN oraz Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Autor książek: Krytyka, emancypacja, dialog. Jürgen Habermas w poszukiwaniu nowego paradygmatu teorii krytycznej, Warszawa 1990; Ironia i miłość. Neopragmatyzm Richarda Rorty’ego w kontekście sporu o postmodernizm, Wrocław 1996 (II wyd. 2002); Jednostka czy wspólnota? Spór liberałów z komunitarystami a „sprawa polska”, Warszawa 2000; Zniewalająca moc kultury. Artykuły i szkice z filozofii kultury, poznania i polityki, Toruń 2004, E Pluribus Unum? Dylematy wielokulturowości i politycznej poprawności, Kraków 2004; Filozofia polityki (wraz z Markiem N. Jakubowskim), Warszawa 2006; Relatywizm i fundamentalizm. Szkice z filozofii kultury i polityki, Toruń 2008. Stypendysta wielu fundacji naukowych (Kościuszkowskiej, Fulbrighta, Rockefellera, Mellona) oraz American Council of Learned Societies, stażysta uniwersytetów w Oxfordzie, Cambridge, Leeds, St. Andrews, Berkeley (University of California), Charlottesville (University of Virginia), Palo Alto (Stanford University), a także The Netherlands Institute for Advanced Studies in the Humanities and Social Sciences, Wassenaar oraz Bellagio Rockefeller Center.

Ludwik Szakiel – Zastępca Dyrektora Departamentu Rozwoju Gospodarczego w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego. Posiada 20‑letnie doświadczenie pracy w samorządzie w obszarze współpracy międzynarodowej, zarządzania projektami oraz marketingu terytorialnego. Zajmuje się zagadnieniami konkurencyjności oraz przyciągania talentów. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz studiów MBA w Wyższej Szkole Bankowej w Gdańsku.

Etyk i filozof medycyny, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, pracownik Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny.

Prof. dr hab. Marek S. Szczepański – socjolog, profesor zwyczajny w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Opolskiego. Główne pola naukowego zainteresowania to socjologia teoretyczna, socjologia regionu i społeczności lokalnych, miasta i przestrzeni, zmiany i rozwoju społecznego oraz socjologia konfliktów społecznych i etnicznych. Jest autorem bądź współautorem ponad 300 prac naukowych. Członek Korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, Komitetu Socjologii PAN.

Polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, pisarka i felietonistka.

dr hab. nauk o polityce, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm RP (KP Prawo i Sprawiedliwość), w l. 2007-2008 wiceminister spraw zagranicznych i podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, b. członek Rady Służby Cywilnej  i doradca strategiczny w Parlamencie Europejskim (Frakcja Europejskich Konserwatystów i Refomatorów), autor licznych publikacji z zakresu integracji europejskiej i administracji publicznej, laureat Nagrody Prezesa Rady Ministrów 2011 za rozprawę habilitacyjną ("Dynamika systemu europejskiego"). Od 2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.

Współzałożycielka i redaktor naczelna Wydawnictwa Karakter. Absolwentka filologii romańskiej UJ. W latach 1999-2008 redaktorka w Wydawnictwie Znak, gdzie kierowała działem literackim, a później pełniła także funkcję zastępcy redaktora naczelnego.  Laureatka nagrody "Literatury na Świecie" w kategorii Nowy Głos za przekład książki Tahara Ben Jellouna "To oślepiające, nieobecne światło". Współpracuje z Muzeum Etnograficznym w Krakowie.

Dr Wojciech Szczurek – Prezydent Gdyni od 1998 r. Z działalnością samorządową związany od 1990 r. W latach 2006‑2010 był doradcą Prezydenta RP ds. samorządu. Laureat licznych nagród i wyróżnień dla najlepszych samorządowców w kraju. Uhonorowany m.in. tytułem „Lider Dostępności”, „Włodarz 25‑lecia”, nagrodą Fundament Rzeczpospolitej im. Michała Kuleszy. W 2015 r. odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W VIII i IX edycji ogólnopolskiego rankingu Perły Samorządu przygotowanego przez Dziennik Gazetę Prawną oraz Deloitte i PWC zajął pierwsze miejsce w kategorii „Najlepszy włodarz miasta powyżej 100 tys. mieszkańców”. Doktor nauk prawnych, z zawodu sędzia.

Janusz Szewczuk – od 1990 roku związany z samorządem terytorialnym. Członek Zarządu Szczecina, prezes Stowarzyszenia Rozwoju Gospodarczego Gmin, dyrektor ds. rozwoju w Programie US AID Local Government Partnership, afiliowany pracownik badawczy Center for Urban Development Studies (CUDS) Harvard University’s Graduate School of Design, międzynarodowy specjalista ds. lokalnego rozwoju gospodarczego Banku Światowego, kierownik projektów Polskiej Pomocy Zagranicznej. Uczestniczył we wdrażaniu nowych instrumentów i mechanizmów w zarządzaniu rozwojem lokalnym w Polsce i krajach Europy Środkowej, Wschodniej i Południowej. Aktualnie doradca strategiczny Związku Miast Polskich, uczestniczy w realizacji Programu Rozwój Lokalny, programu Centrum Wsparcia Doradczego i CWD+. Koordynator programowy Monitora Rozwoju Lokalnego. Honorowy obywatel Miasta Tbilisi.

Socjolog kultury i socjolog rodziny. Bada przemiany obyczajów, praktyki kulturalne, praktyki socjalizacyjne i relacje między płciami. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i tygodnika „Polityka” w pierwszej edycji akcji „Zostańcie z nami”. Jest członkiem redakcji „Studiów Socjologicznych”, Rady Naukowej Muzeum Etnograficznego w Toruniu i Rady Biblioteki Elbląskiej im. Cypriana Norwida. Jest również członkiem Komitetu Polityki Naukowej przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego i był członkiem Zespołu ds. Polityki Rodzinnej Prezydenta RP. Odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz honorowym medalem „Thorunium” nadanym przez Prezydenta Torunia w uznaniu zasług dla miasta. Autor bądź współautor kilkunastu książek, w tym Praktyk kulturalnych Polaków (UMK), Aborygenów i konsumentów (IFiS PAN), Dziedzictwa w akcji (NCK) i Socjologii rodziny (PWN).

Mariusz Szmidka – redaktor naczelny „Zawsze Pomorze”, prezes Zarządu Fundacji „A1 Press – Dziennikarze dla Pomorza”. Pomysłodawca i współtwórca nowego projektu medialnego, niezależnego tygodnika i portalu „Zawsze Pomorze”. Dziennikarz, były redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego” (2012‑2021). Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego i Podyplomowego Studium Dziennikarstwa UG.

Urodził się w rodzinie lekarzy, jako jeden z pięciorga rodzeństwa 3 grudnia 1952 roku w Biłgoraju, gdzie ukończył szkołę podstawową i w 1971 roku Liceum Ogólnokształcące. Jest absolwentem Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Dyplom mgr inż. elektronika uzyskał w 1976 roku i w tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Technologii Elektronowej (noszącym obecnie nazwę Instytutu Mikroelektroniki i Optoelektroniki), w którym pracuje po dziś dzień, aktualnie na stanowisku profesora zwyczajnego (od 2005 roku).

Brał udział w realizacji kilku międzynarodowych projektów badawczych. Jest współautorem lub autorem 14 zgłoszeń patentowych oraz ponad 50 raportów z realizacji projektów badawczych. Był członkiem komitetów organizacyjnych i programowych kilkunastu konferencji naukowych. Jest promotorem 10 rozpraw doktorskich oraz opiekunem naukowym kolejnych kilku doktorantów. Za swoją działalność był nagrodzony nagrodą Wydziału IV Nauk Technicznych PAN (1997) oraz wieloma nagrodami Rektora Politechniki Warszawskiej za działalność naukową, dydaktyczną lub organizacyjną; otrzymał także nagrody na targach innowacji i wynalazków w Pittsburgu, Londynie, Budapeszcie i Damaszku. Był recenzentem ponad 26 rozpraw doktorskich i habilitacyjnych oraz szeregu wniosków awansowych w uczelniach technicznych całej Polski.

Od 1993 roku jest członkiem Sekcji Mikroelektroniki Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN, a od 1996 roku – członkiem tego Komitetu i jego Sekretarzem Naukowym, od 2003 roku Przewodniczącym Sekcji Technologii Elektronowej i Materiałów Elektronicznych tego Komitetu. Był członkiem kilku komisji Senatu PW, wielokrotnym pełnomocnikiem Rektora PW, prodziekanem Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych w latach 2002–2005, oraz Dziekanem tego Wydziału w latach 2008-2012.

Od 2012 do 2020 roku Rektor Politechniki Warszawskiej.

Współzałożyciel, wieloletni Prezes, a obecnie Przewodniczący Rady Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, inicjator Kongresu Obywatelskiego. Promotor publicznej refleksji i debaty nad tożsamością i wspólnotowością Polaków. Doktor nauk ekonomicznych. Współtwórca polskiej myśli transformacyjnej dotyczącej gospodarki. Autor wielu opracowań na temat kulturowych przesłanek i uwarunkowań rozwoju. Wydawca serii wydawniczej „Wolność i Solidarność” (od 2005). W latach 80. zaangażowany w gdańskiej „Solidarności”, w stanie wojennym współpracował z podziemiem. Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego.

Od grudnia 2020 r. Prezes Zarządu Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową. Z IBnGR związany od 2005 r., gdzie pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu (2011‑2020), Dyrektora Centrum Strategii Energetycznych (2011‑2016), a wcześniej pracownika naukowego w obszarze badawczym „Przedsiębiorstwa i Innowacje”. Absolwent Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego.

Aleksandra Szostek – absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego na kierunku Zarządzanie Instytucjami Artystycznymi. Przewodnicząca grupy KKR Kłębuszek. Krytyczka teatralna w nurcie „performensu publicystycznego”.

Ks. prof. Andrzej Szostek jest etykiem, filozofem, Członkiem Zgromadzenia Księży Marianów. W latach 1998‑2004 rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

W latach 2018‑2023 doradca Zarządu Olivia Business Centre. Aktualnie odpowiedzialny za finanse i projekty strategiczne Grupy Tonsa. Były Członek Rady Nadzorczej Pekabex. Przez 9 lat w grupie Energa odpowiedzialny za strategiczne programy inwestycyjne, strategię, rozwój, M&A. Wcześniej przez 5 lat wiceprezydent Gdańska do spraw gospodarczych, odpowiedzialny za strategię, zarządzanie całym programem inwestycyjnym oraz rozwój gospodarczy. Założyciel i wieloletni prezes spółki doradczej DS Consulting. Członek rad nadzorczych wielu spółek prawa handlowego. Ekspert do spraw finansowania infrastruktury United Nations Development Programme / Bangkok Regional Hub. Adiunkt w Katedrze Inwestycji Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego. Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego oraz Business School University of Navarra.

Dr Kuba Szreder jest adiunktem w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2009 r. zainicjował Wolny Uniwersytet Warszawy, z którym przeprowadził szereg programów badawczych dotyczących współczesnych systemów produkcji kulturowej. Autor książki „ABC Projektariatu”.

Socjolog, profesor nauk humanistycznych. Od ukończenia studiów pracował w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie kierował Zakładem Socjologii Teoretycznej. Ponadto kierował Centrum Analiz Zmian Kulturowych „Europa'89" Uniwersytetu Jagiellońskiego, pracuje także w Wyższej Szkole Europejskiej im. J. Tischnera w Krakowie.

Członek PAN i PAU, Academia Europaea (Londyn) oraz American Academy of Arts and Sciences (Cambridge, Mass.). W latach 2002-2006 Prezydent Międzynarodowego Stowarzyszenia Socjologicznego (ISA). Laureat New Europe Prize (1995), Nagrody Fundacji Nauki Polskiej (2006) oraz dwukrotnie nagrody Premiera RP. Odznaczony wielu odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Jest autorem ponad trzydziestu książek z dziedziny socjologii, w większości opublikowanych w USA i Wielkiej Brytanii.

Dr hab. Piotr Szukalski, prof. nadzw. UŁ – pracuje w Katedrze Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalizuje się w zagadnieniach z pogranicza demografii, gerontologii społecznej i polityki społecznej. Przedmiotem jego badań są przede wszystkim: przebieg procesu starzenia się ludności Polski z uwzględnieniem dualnego charakteru tegoż procesu i jego konsekwencji, przemiany modelu rodziny polskiej, polityka ludnościowa oraz relacje międzypokoleniowe. Jest autorem ponad 250 publikacji, w tym ponad 100 artykułów. Od 2016 r. członek Rady ds. Polityki Senioralnej przy Ministrze Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (obecnie wiceprzewodniczący tej Rady), zaś od 2017 r. członek Rządowej Rady Ludnościowej przy Prezesie Rady Ministrów RP.

Pedagog, założycielka Chrześcijańskiej Fundacji Edukacji Montessori CHCEMY, która w 2011 r. powołała do istnienia pierwszą w Trójmieście szkołę podstawową pracującą metodą Marii Montessori. Była dyrektor Chrześcijańskiej Szkoły Montessori w Gdańsku – obecnie dyrektor Chrześcijańskiego Autorskiego Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. Współpracowniczka Polskiego Instytutu Montessori w Warszawie. Absolwentka Wydziału Nauk Społecznych na Uniwersytecie Gdańskim.

Stanisław Szultka – Dyrektor Departamentu Rozwoju Gospodarczego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego, pracownik naukowy Wydziału Ekonomicznego Uniwersytetu Gdańskiego. Z wykształcenia ekonomista. Ekspert w dziedzinie innowacyjności i konkurencyjności przedsiębiorstw, trendów rozwoju technologii oraz polityki rozwoju. Posiada kilkanaście lat doświadczenia w zakresie badań i analiz gospodarczych, planowania strategicznego, rozwoju technologii oraz programowania i ewaluacji polityk publicznych. W powyższym zakresie realizował projekty m.in. dla Komisji Europejskiej, Ministerstwa Rozwoju, PARP, NCBiR oraz samorządów regionalnych w Polsce.

Krystyna Szumilas urodziła się w 28 czerwca 1956 r. w Knurowie (woj. śląskie). W 1983 r. ukończyła matematykę na wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Ukończyła również studia podyplomowe z zakresu prawa samorządu terytorialnego, zarządzania oświatą, zarządzania zasobami ludzkimi oraz informatyki.

Pierwszą pracę podjęła w 1975 r. w Szkole Podstawowej nr 6 w Knurowie, gdzie pracowała jako nauczyciel matematyki do 1991 r. W latach 1991 - 1995 była pełnomocnikiem Zarządu Miasta Knurowa ds. oświaty. Knurów, wówczas jako jedna z pierwszych gmin, przejął zarządzanie szkołami publicznymi od Państwa. Następnie od 1995 r. do 1998 r. kierowała Miejskim Zespołem Jednostek Oświatowych Urzędu Miejskiego w Knurowie. W latach 1999 - 2001 zasiadała w zarządzie powiatu gliwickiego.

W pierwszych wyborach samorządowych w roku 1990 zdobyła mandat radnej Rady Miasta Knurów, a w roku 1998 radnej Rady Powiatu Gliwickiego.

Od 2001 r. z listy Platformy Obywatelskiej sprawuje mandat poselski. W Sejmie V kadencji przewodniczyła Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Dd 2007 do 2011 sekretarz stanu w Ministerstwa Edukacji Narodowej, a od 2011 do 2013 minister edukacji narodowej.

Krystyna Szumilas mieszka w powiecie gliwickim. Jest matką trójki dzieci i babcią dwóch wnuczek.

Redaktor kwartalnika „Bez Dogmatu” i portalu www.lewica.pl, felietonista „Dziennika Gazety Prawnej” i „Tygodnika Faktycznie”. Przewodniczący Związku Zawodowego „Związkowa Alternatywa”. Absolwent socjologii i filozofii na Uniwersytecie Warszawskim.

Dr Wiktor Szydarowski – dyrektor ogólnoeuropejskiego programu badawczego ESPON EGTC, łączącego administrację publiczną, naukowców i praktyków z UE i pomaga im zrozumieć wyzwania związane z rozwojem terytorialnym. Certyfikowany ekspert UE w zakresie transportu multimodalnego, europejskiej współpracy terytorialnej, strategii morskich oraz relacji między rządami w projektowaniu i realizacji polityk rozwoju. Posiada ponad 25‑letnie doświadczenie w planowaniu, zarządzaniu i wdrażaniu międzynarodowych inicjatyw współpracy. Autor około 50 publikacji naukowych.

Senator IX kadencji. Senator VI kadencji (przewodniczył Senackiej Komisji Rodziny i Polityki Społecznej), poseł III kadencji (przewodniczył Sejmowej Komisji Rodziny), radny Sejmiku Województwa Pomorskiego (2002 - 2005) w którym przewodniczył Komisji Zdrowia, Polityki Społecznej i Rodziny. Wiceprezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, członek Prezydium Krajowej Komisji Koordynacyjnej Resortu Wymiaru Sprawiedliwości NSZZ Solidarność (1980-1981), członek Komisji ds. Rodzin Episkopatu Polski (1995-96).  Przez pięć lat przewodniczył Radzie do Spraw Rodziny przy Wojewodzie Gdańskim i Marszałku Sejmiku Samorządowego. Opublikował liczne artykuły dotyczące polityki społecznej, a w latach 1998–2001 był jednym z organizatorów kongresów „O godność macierzyństwa”, „O godność ojcostwa”, „O godność dziecka”. Członek Zespołu ds. Rodziny Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu Polski. Żonaty, ma trzy córki.

Podróżnik, pomysłodawca i twórca dwóch kanałów podcastowych: „Lekcja historii” oraz „Za Rubieżą. Historia i polityka”, od 2021 r. redaktor podcastu „Głos Kongresu Obywatelskiego”.

Prawniczka specjalizująca się problematyce praw człowieka i nowych technologii, działaczka społeczna i publicystka. Współzałożycielka i prezeska Fundacji Panoptykon, w latach 2012‑2020 wiceprzewodnicząca europejskiej sieci European Digital Rights. Prowadzi podcast Panoptykon 4.0, wydawany przez Fundację Panoptykon i Radio TOK FM.

Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji UW oraz Development Studies w School of Oriental and African Studies. W przeszłości – prawniczka w międzynarodowej kancelarii Clifford Chance, członkini rad społecznych przy Ministrze ds. Cyfryzacji. Członkini Ashoki – międzynarodowej sieci zrzeszającej przedsiębiorców społecznych. Publikowała m.in. w The Guardian, Polityce, Gazecie Wyborczej, Dzienniku Gazecie Prawnej i magazynie Pismo. Laureatka wielu nagród, w tym nagrody Radia TOK FM im. Anny Laszuk „za czujność i podjęcie walki w ważnych i nie zawsze łatwych czy medialnie popularnych sprawach” (2013).

Źródło/więcej: https://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_Szymielewicz

Matylda Szyrle – absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych (UW) i Emerging Economies and International Development (King’s College London). Pracowała w różnych sektorach – w doradztwie strategicznym w McKinsey&Company, Fundacji ePaństwo, Spółce Skarbu Państwa, z Fundacją Ocalenie oraz w firmie telekomunikacyjnej i firmie doradczej w Londynie.

Od 2019 działała po godzinach przy inicjatywie społecznej zajmującej się kryzysem klimatycznym. Od 2020 prowadzi firmę Listny Cud / Future Friendly Farm – jedną z pierwszych w Polsce farm wertykalnych. Jedna ze 100 kobiet 2021 roku według Forbes Women Poland.

Absolwent ekonomii na Uniwersytecie Gdańskim oraz finansów na Strathclyde University w Wielkiej Brytanii.

Jest doświadczonym specjalistą do spraw inwestycji kapitałowych i zarządzania płynnością finansową. Pełnił m.in. funkcję członka zarządów w banku Dexia Kommunalkredit Polska S.A. oraz w Banku Komunalnym S.A (Nordea Bank Polska). W latach 2008-2015 pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu ENERGA S.A. ds. Finansowych.

Wcześniej był m.in. pracownikiem naukowo-badawczym w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową w Gdańsku, gdzie zajmował się analizami zmian efektywności w okresie po wprowadzeniu przekształceń własnościowych.